Duizendknoop? Japanse? Ja echt! Ze staan langs de border van het voedselbosje dat we afgelopen maandag aangeplant hebben en de smaak is echt heerlijk. Een beetje zurig, zoals rabarber, maar tegelijk wat frisser.
Duizendknoop is niet bij iedereen geliefd, wat begrijpelijk is, omdat hij heel veel inheemse planten overwoekert en gebouwen, wegen en leidingen beschadigt. Maar steeds meer mensen koken er ook mee en vorig jaar stond zelfs in het AD online een artikel van een chefkok die ermee kookt in zijn restaurant.
De botanische naam van Japanse duizendknoop is Fallopia japonica en de plant is familie van de rabarber. Hij komt van oorsprong uit Japan en werd door meneer Philipp Franz von Siebold ingevoerd als tuinplant. Hij was een arts die in dienst van Nederland in 1823 naar Japan was vertrokken. Vanuit de Hortus in Leiden heeft Japanse duizendknoop zich verspreid over Nederland en de rest van Europa. In Nederland is hij pas na 1950 op grote schaal gaan verwilderen door het storten van tuinafval met plantenresten en inmiddels komt hij in vrijwel heel Nederland voor. (Bron: WUR)
Fallopia japonica betekent ‘pijn-trekker’ of ‘pijn verwijderaar’ en wordt in Japan, China en Korea al meer dan 2000 jaar gebruikt binnen de kruidengeneeskunde. Er is al heel veel klinisch onderzoek naar de plant gedaan, waar je online veel positieve resultaten van kunt vinden. De werking wordt voornamelijk toegekend aan het hoge gehalte resveratrol, een krachtige antioxidant die je ook in (de steeltjes, pitten en schil van) druiven vindt, en dat de gezondheid van hart en vaten ondersteunt. Maar ook is uit veel onderzoeken gebleken dat deze bijzondere plant antibacteriële en schimmelwerende eigenschappen heeft, immuunregulerende, ontstekingsremmende, zenuwstelselbeschermende en pijnstillende eigenschappen heeft en heel veel meer.
Straks zal ik nog iets meer over duizendknoop en de contraindicaties vertellen, maar eerst eens even dit heerlijke hummusreceptje!
Deze hummus maakte ik met ‘doorgekookte’ boterbonen, omdat de hummus dan heel smeuïg wordt, maar ook omdat veel van de saponinen in de bonen daardoor onschadelijk worden gemaakt, wat voor mensen met gevoelige darmen heel prettig is. Uiteraard kun je de hummus ook met pompoen of andere groenten maken als je helemaal geen saponinen eet.
Wat je nodig hebt
400 gram boterbonen/limabonen in pot (liever geen blik in verband met weekmakers)
1/4e cup fijngesneden scheuten en puntblaadjes van Japanse duizendknoop (het buitenste velletje kan eraf)
1/4e cup tahini (of amandelpasta als je geen zaden eet)
150 ml van het afgeschepte water dat overblijft van het koken van de bonen (zie verderop)
2 eetlepels citroensap
2 eetlepel olijfolie (en eventueel meer)
2-3 tenen knoflook
1/4e theelepel komijn
snuf zout
snuf peper
snuf chilipeper
Hoe je de hummus maakt
Snijd de knoflook heel fijn met een mes. Pers hem liever niet, want daarmee gaan veel stoffen verloren, die juist zo gezond voor ons zijn. Laat de knoflook tien minuten ademen. Door het contact met zuurstof, wordt de gezondheidsondersteunende werking sterker. Doe de knoflook daarna in 2 eetlepels olijfolie en laat staan. Op deze manier trekken de stoffen in de olie, waardoor ze beter verspreid worden in de hummus.
Kook nu de bonen 15 minuten afgedekt in ruim water.
Schep vervolgens het schuim van het water en giet 150 ml van het water in een kom om af te koelen.
Doe als alle ingrediënten zijn afgekoeld, alles in een high speed blender en proef tussendoor of je nog een beetje extra peper of zout erbij wilt.
Tevreden?
Doe de hummus in een kom, sprenkel er nog wat peper, chili en fijngesneden duizendknoop over, drizzle nog een beetje olijfolie, en smullen maar!
Geniet ervan!
Leuk weetje:
Als je niet van de ‘wrange’ smaak van knoflook houdt, dan kun je de knoflook ook in een beetje citroensap trekken. Het zuurt onttrekt het ‘wrange’ dan en er blijft dan een licht zoete smaak over. Giet het zuur dan wel af en voeg vervolgens zoals omschreven nieuw citroensap aan het recept toe.
Belangrijk om te weten, contraindicaties
Sommige familieleden van de Japanse duizendknoop kunnen een fototoxische reactie veroorzaken bij mensen die hier gevoelig voor zijn. Van de Japanse duizendknoop is dat zover ik weet niet bekend. Veel verschillende soorten bevatten ook oxalisch zuur (wat de plant een citroenachtige smaak geeft) een substantie die andere mineralen kan binden, waardoor je bepaalde mineralen-tekorten kunt oplopen als je er te veel van eet. Ga dus niet in één keer alle duizendknoop uit de tuin opsnoepen, en als je er wat meer van wilt eten, kook de bladeren en stelen dan. Daardoor vermindert de hoeveelheid oxalisch zuur namelijk. Voor mensen met reumatische klachten, artritis, jicht, nierstenen en mensen die te veel maagzuur aanmaken, is het wijs om geen Japanse duizendknoop te eten, omdat het oxalisch zuur deze klachten kan verergeren.
Gebruik je medicijnen, heb je (een verleden met) lever- of nierklachten of klachten aan de urinewegen, ben je zwanger, geef je borstvoeding of heb je andere lichamelijke klachten, check dan eerst de precieze contra-indicatie van de in deze blog genoemde kruiden. En als je onder behandeling van een arts bent, overleg dan ook eerst met hem/haar of deze instemt met het gebruik van deze kruiden.